کاهش علائم وسواس در بیماران مبتلا به وسواس فکری و عملی مقاوم به درمان از طریق درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد

سابقه و هدف: پژوهش حاضر، به بررسی اثربخشی استفاده از روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در درمان اختلال وسواس فکری و عملی مقاوم به درمان در 3 بیمار مبتلا پرداخته است. مواد و روش ها: یک طرح تک موردی در سه بیمار مبتلا به وسواس مقاوم به درمان استفاده شد. به منظور سنجش بیماران، مقیاس وسواس فکری و عملی ییل-براون، پرسشنامه اضطراب و افسردگی بک و نیز یک مقیاس فرآیندی مور استفاده قرار گرفت. نتایج: نتایج حاکی از کاهش چشم گیر در علائم وسواسی، نمرات افسردگی و اضطراب، میزان اعتقاد به افکار وسواسی، پریشان زایی افکار وسواسی و لزوم پاسخ دهی به آنها در سنجش پس از درمان بود و این کاهش ها تا یک ماه پس از درمان نیز حفظ شد. نتیجه گیری: فرآیند درمان و نتایج به دست آمده در این پژوهش حاکی از آن است که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند روش درمانی مؤثری برای بیماران مبتلا به وسواس مقاوم به درمان باشد.